|
|
Lucht, lucht en wind, vlakten en open heuvels,
wijngaarden en groene bossen, smeedijzeren
oevers en golvende bronnen, geschoren
kreupelhout en u groene bosjes,
schuimende halfopen baaien,
weiden, knoppen, bloemen en roestige grassen,
heuveldalen en blonde stranden,
en u rotsen, De heirscharen van mijn verzen,
want toen ik vertrok, knaagde aan zorg en toorn,
kon ik niet zeggen:
Wie mij in ontroering nabij en ver weg houdt,
ik smeek u, hemel, lucht, wind, bergen en vlakten,
Coppice, bossen, oevers en fonteinen,
Antres, weiden, bloemen, zeg het hem voor mij.
Pierre de Ronsard, Eerste boek van de liefde
|
|
|
ABSENTIE
Je bent hier niet meer, mijn hart
Je geeft me niet langer geluk
Mijn arme hart huilt
zo ziek dat hij zo ziek
is dat ik hem niet mee kan nemen voor een wandeling
Alles is een schertsvertoning
Nu beloofde
je me dat er niets meer af zou zijn
We hebben zelfs geen nest meer!
Maar toch zijn mijn armen uitgestrekt
en ik kan niet meer
horen huilen van mijn hart
dat huilt van pijn
Dat heeft geen geluk
Als je niet meer
van me houdt Ik hou nog meer van je,
nog meer
___________________________
Aimeline Kutty, Poëzie
|
