|
|
De kikker.
Terwijl ze een vrucht plukte van het gras dat ze aan het graven was, had
Chloris net een glimp opvangen van de kleine kikker
die, angstig en bang voor haar lot,
plotseling ontspannen als een bron,
en, snel, spreidde zich uit en bracht de benen bij elkaar,
sprong in de aardbeien, en, onder de tomaten,
haastte zich naar de vijver, waar, ruikend het gevaar,
Zijn zussen, de een na de ander, in haast ondergedompeld.
Tien keer al Chloris, op een geanimeerde jacht, nam
haar onder zijn plotseling gesloten hand;
maar, vaardiger dan zij, en sneller, tien keer
De kleine kikker gleed in haar vingers.
Chloris houdt het eindelijk vast; Chloris zingt overwinning!
Chloris in de blauwe ogen van zijn moeder is de glorie.
Haar schoonheid lacht in de hemel; onder haar brede hoed
Haar blonde haar stroomt als een dubbele stroom
Dek de rozen op haar wang af met een gouden sluier;
En de helderste glimlach op haar lippen wordt gespeeld.
Nieuwsgierig observeert ze en is niet zonder emotie
Bij het vreemde contact van het levende en koude lichaam.
De kleine kikker trilt als ze naar haar kijkt,
en Chloris wiens hand langzaam
een medelijdend gevoel krijgt, in paniek van angst,
zo sterk tussen haar vingers dat ze het hartje slaat.
Albert Samain.
|
